Neden Sosyal Medya Kullanmıyorum?

Yıllar yıllar önce facebook yeni facebook oluyorken bir facebook hesabı açmıştım. İlkokul ve lise arkadaşlarımdan haber almak çok heyecan vericiydi. Kim nerde ne yapmış, sonra sohbetler, eski günleri yadetmeler... Gel zaman git zaman daha çok telefonun başında zaman geçirir oluyor insan. Öyle ki sabah uyandığında bile ilk facebooka bakıyor. Ne kadar anlamsız! Çünkü o kadar acil hiçbir bilgi yok orda hayat kurtaran. Sonra insanlar başkalarına gösteriş olsun diye yediğinin, içtiğinin, gezdiğinin fotoğraflarını koymaya başladı. Ben de yaptım tabi. Ama baktım ki bu ben değilim. Hiçbir zaman yaptığım şeyleri milletin gözüne sokmaya çalışan bir insan olmadım. Facebook hesabıma uzun zaman girmedim, sonra da şifreyi unuttum, bir daha da bakmadım bile. Bu dediğim 4-5 yıl öncesi.

Uzun zaman hiçbir sosyal medya hesabım olmadı. Facebookta kırolar çoğaldıkça oranın havası bozuldu ve benim gibi düşünen birçok insan facebook kullanmayı bıraktı. Ama kendilerine yeni bir "zaman öldürücü" gerekiyordu. Erkekler twittera, bayanlar instagrama kaydı. Ben de dayanamayıp geçen sene bir instagram hesabı açtım. Çocuklarla ilgili yaptığım şeyleri paylaşıyordum. 6 ay dolmadan 20.000'i aşkın organik takipçim oldu. Gerçekten kaliteli içerik üretiyordum ve insanlar kendilerine yararlı bilgiler sunan hesaplara ilgi gösteriyorlar. Ama takipçinin artması üzerinizde bunu kaybetmemeliyim, daha fazla takipçiye ulaşmalıyım gibi bir kısır döngü yaratıyor. Halbuki zaman akıp gidiyor, hayat geçiyor, çocuklar büyüyor. Dedim ki bu hayatta en önemli şey çocuklar ve aile olduğuna göre en çok zaman ve emek onlara ayrılmalı. İnstagrama ayırdığım 1 saat bile katlanarak birkaç saat oluyor çünkü sürekli o ne bu ne diye düşünüyor başka şeyler araştırırken buluyorsun kendini. Bir de abuk sabuk kinayeler, kıskançlıklar yapan varsa ki mutlaka böyle tipler çıkar, canınız sıkılıveriyor. Bir hesap açarak sokakta görseniz aynı kültürden ve aynı eğitim seviyesinden gelmediğiniz, insani değerlerden ve empatiten uzak tiplere kendinizi ulaşılabilir kılıyorsunuz. Böyle sanal, herşeyin göstermelik olduğu, insanların birbirine değer vermediği, bilerek kırmaya çalıştığı ve kıskançlığın had safhada olduğu bir mecra bence insanın psikolojisi için çok tehlikeli bir yer. Bana dinginlik vermediği ve aynı facebook gibi insanların kendini ispat etmeye beğendirmeye çalışmasının üstüne bir de bunu takipçi sayısı ile kasmaya çalışması bende şalteri attırdı, hesabımı kapattım.

İnstagramdaki anneler farklı farklı... kendini çocuğuna adamışı da var, giyime kuşama bakıma adamışı da, temizlik düzen yemek hastası olan da... Ama hepsinin ortak noktası en iyisi benim iddiası ve hep bir reklam kapma, para kazanma hırsı... En bende yok diyen bile çocuğunu ve kendisini beğendirme peşinde... Bu durum elbette ki  gelecekte çocuklarına yansıyacaktır. Birkaç adım geriye çekilip de olayı görünce hemen instagram hesabımı kapattım.  Şimdi sadece yararlı içerik üreten hesaplara baktığım, mümkün mertebe yarım saat girip çıktığım bir yer instagram. 

Dediğim gibi en önemli neden çocukları odak noktamda tutmak ve bu odağımın dağılmasını engellemek, zaman kaybını engellemek ve iç huzurumu korumak. Popüler ve en iyi olmaya çalışmayı reddetmek insana inanılmaz bir özgürlük veriyor. Herkese tavsiye ederim çünkü sosyal medya kullanan insanların özgür olduklarına inanmıyorum. Her daim telefonun esirisiniz çünkü.